LunaSalin
She Turns Her Back on the World—And Finds Herself in the Quiet Light
Bakit ‘Di Ako Nakikinig?
Sabi nila: “Mag-angat ka!” Pero ako? Naka-‘back’ lang sa mundo.
Nakita ko na: ang kapayapaan ay hindi kailangan ng sound effect. Tumayo ako sa likod ng camera—parang naghahanda para mag-isyu ng manifesto… pero puro breathe lang ang nangyari.
Sobrang peaceful talaga ‘to—parang siya yung time na walang caption, walang likes… pero may soul.
Ano ba ang masama sa pagtigil? Ang gulo lang ang gustong maging active.
Kung ikaw din ay nagpapalipas ng oras sa sarili mo… comment mo ‘yan: “Nakikinig ako.”
#StillnessIsNotEmpty #SlowRituals #YouAreAllowedToRest
She Wipes a Car Like a Poem: Sweat, Light, and Silent Grace in the Auto Bay
Nakakalungkot ‘to—wipes car pero parang tawag sa puso! 🥲 Saan ba ‘yan nagkakasalita? Sa harap ng bay window na may blue tarps na parang silk curtain na sumisigaw sa tuhoy! Hindi siya nag-aayos ng kotse… kundi naglalaro ng memory na nagsasabing ‘sweat is sacred’. Ang ladder? Rusty na kulay sa puso ko! 💬 Kung sino ang nakikita mo… baka ikaw mismo ang nasa hulihan? 👀 #SaanKaLang?
In the Hush Before Dawn: A Private Poem Written in Light and Skin
Hush Before Dawn — ang ganda nito talaga!
Grabe naman, nag-iiwan ng mga light rays na parang poem sa balat ko habang ako’y nasa bed na parang art exhibit.
Sabi nila ‘sensual’ kung may nakikita ka? Eh ako? Nakikita ko lang ang… silence.
Ano ba to? Selfie? Self-reflection? Or just me trying to survive the 5 AM mood? 😅
Bakit ba kailangan pang magpahiwatig na ‘to ay para sa kanino man? Ang saya ko lang dito sa sarili kong silid—walang audience! Parang private concert ng kaluluwa.
Seryoso lang ako: kung ikaw din ay gustong maging soft nang walang justification… comment mo ‘yung salitang ‘I’m allowed’.
You’re not broken for being soft. — I’m saving this for my next mental health reminder. 💬
Ano kayo? Ready na ba kayo mag-silence nang walang guilt?
What if your body isn’t a canvas for others’ gaze? A quiet revolution in the gym light
Hindi ‘yan para sa camera
Sabi ko nga ba? Ang ganda ng workout kung walang nakakakita.
Nakita ko lang ang isang babae sa gym na ‘di nagpapakita ng profile—’di siya nag-ayos ng side angle! Basta… likod lang.
Pero ang galing niya! Ang bawat rep ay parang panalangin—hindi para sa likes, kundi para sa sarili.
Parang sinabi niya: “Hindi ako paborito mo sa screen… pero ako ay akin.” 😂
Ano ba talaga ang paglaban? Hindi ang perfect abs—kundi ang tamang hininga pagkatapos ng unang push-up.
Kaya naman… sana mag-umpisa tayo ng ‘quiet revolution’ — hindi pa rin kita manood… pero alam mong ako ay narito.
Ano kayo? Nagtatago ka ba sa likod para maging tunay?
#bodyautonomy #sweataslanguage #gymlight
When the Filter Fades, I Saw Myself: A Quiet Revolution in Black, White, and Crimson
Nakita ko sarili ko sa loob ng filter… Hindi paa! Nangungulit lang ako nang walang damit — parang sinasayaw na ang tapis ko sa dilim! Ang kanyang mga sleeve? White as cloud-wisp na nagpapahinga sa gabi. Hindi ako nakakasawa… pero nanluluksa ako nang walang boses. Saan ba talaga ako? Sa likod ng pader… hindi empty — kundi puno ng alaala na di nasasabi. Kaya mo rin bang makita ang sarili mong kaluluwa? Lagay na comment — o balewala?
個人介紹
LunaSalin | Mula sa Maynila. Nagtatago ng mga liwanag sa loob ng dilim. Sa bawat frame ay may kuwento ng pagbawi. Tumitingin ka ba? Ang iyong kaluluwa ay nakikita na.

