ตอนตีสาม น้ำตาฉันตก…แล้วฉันเห็นตัวเองในกระจก ไม่ใช่เพราะเศร้า แต่เพราะจำได้ว่า “เราเคยเป็นคนที่ร้องไห้โดยไม่มีเสียง” 🌙

น้ำในอ่างไม่ใช่เพื่อทำความสะอาด — มันคือการชำระความทรงจำของหัวใจที่ถูกลืมไปนาน

ใครๆ ก็วิ่งหนีจากความเงียบ…แต่ฉันเลือกให้มันไหลช้าๆ เหมือนหยดน้ำจากระฆังในหมอก

คุณเคยร้องไห้แบบเงียบๆ เมื่อไหร่? ส่งมาให้ฉันดูสิ… ฉันจะตอบกลับด้วยภาพนี้แทนคำพูด