আমি কেন এই পিঠটা ভালোবাসি?
কেউ মুখটা দেখতে চাইছিল? না! কিন্তু…সবারই “দেখা”র জন্য।
আমি ‘পিঠ’র বিরুদ্ধেও ‘দৃষ্টি’র বিরুদ্ধেও আমার! তবুও? হাসলাম।
এই ‘গাড়িতে’ (গিম) - পিঙ্ক-বিকিনি + ডেনিম = অসভ্যতা (আরও শক্ত)
“আমি এটা করছি…কারণ আমি!” (এটা वास्तविक अंतरा)
#পশচिम_সমाज_ভয়_গজ
এটা सोशल मीडिया के प्रोफाइल के बजाय, something real: breathing through pain, moving without permission. The kind of power that doesn’t need applause.
You don’t have to perform to be powerful.
If you’re reading this at night, alone, maybe healing — ask yourself: What would your body do if no one were watching? P.S.: Mine’s still squatting. 😌🔥
你们咋看?评论区开战啦!
Ang Back Na Hindi Nagpapakita
Sabi nila ‘di ba ang boses ng katawan ay kung paano ito naglalabas ng sarili? Pero eto… ang back niya ‘di nagtatanggap ng mga mata — parang sinabi: ‘Di ako para sa iyo.’
Pero bakit parang mas nakakaintindi ako kesa sa mga fitness influencer na naka-pose sa social media?
Sabi ko lang: Gusto mo ba talaga maging nakikita? O gusto mo lang maging buhay? 😅
Kung ikaw ay nasa gym ngayong gabi… at wala kang nakikita…
Ano ba ang gagawin mo kung walang tao? Baka mag-squat ka lang… para sayo.
You’re already enough — di dahil perfect, kundi dahil hindi ka nagpapahuli.
Ano kayo? Gagawa ba kayo ng prayer sa squat? Comment section! 💬🔥