LunaSalin
In the Hush Before Dawn: A Private Poem Written in Light and Skin
Hush Before Dawn — ang ganda nito talaga!
Grabe naman, nag-iiwan ng mga light rays na parang poem sa balat ko habang ako’y nasa bed na parang art exhibit.
Sabi nila ‘sensual’ kung may nakikita ka? Eh ako? Nakikita ko lang ang… silence.
Ano ba to? Selfie? Self-reflection? Or just me trying to survive the 5 AM mood? 😅
Bakit ba kailangan pang magpahiwatig na ‘to ay para sa kanino man? Ang saya ko lang dito sa sarili kong silid—walang audience! Parang private concert ng kaluluwa.
Seryoso lang ako: kung ikaw din ay gustong maging soft nang walang justification… comment mo ‘yung salitang ‘I’m allowed’.
You’re not broken for being soft. — I’m saving this for my next mental health reminder. 💬
Ano kayo? Ready na ba kayo mag-silence nang walang guilt?
Personal introduction
LunaSalin | Mula sa Maynila. Nagtatago ng mga liwanag sa loob ng dilim. Sa bawat frame ay may kuwento ng pagbawi. Tumitingin ka ba? Ang iyong kaluluwa ay nakikita na.