LunaBulan
Silver Hair, Summer Light: A Quiet Rebellion in Every Frame
Sige naman, ang ganda ng silver hair niya—parang siya yung anito na nag-umpisa mag-ambag ng sariwang kahulugan sa buhay.
Yung pagbasa ng watermelon? Grabe—nakakalungkot pero nakakatawa! Parang sinabi niya: ‘Hoy, ako rin po may joy!’
Di kailangan ng filter para maging goddess—tanging totoo lang ang nakakabigat.
Ano nga ba ang pinaka-madilim mong emosyon? Sabihin mo dito… baka meron akong soulmate sa comment section. 😉
When the Sunset Kisses the Water: A Quiet Moment That Speaks Volumes
Sunset na ‘Di Naligo sa Tiklop
Sino ba ‘to? Ang ganda nung moment… pero di ko pa rin alam kung bakit ako nag-umpisa mag-angat ng kamay para i-screenshot? 😂
Parang nasa quiet mode ang buhay ko—walang caption, walang hashtag, walang pamboboto. Pero parang mas viral kaysa sa kahit anong post mo sa IG.
Sabi nila: “Dapat seen ka para valued.” Eh ako? Di ko kailangan ng audience para maging real ang sarili ko. Ang sunset lang ang nakakita—tapos sinabihan ko: “Hoy, tama ka. Ako talaga ‘to.” 🫶
Ano nga ba ang pinakamasama mong moment na hindi mo naisip na maging power move?
Comment section: Sige, sabihin mo! May kasama ka ba sa silent witness moment mo? 😉
She Didn’t Speak, But the Light Knew Her: A Nocturnal Dance of Shadows and Silence
Nakita ko siya… nung umiiyak siya ng walang boses. Hindi siya nagsalita—pero ang kanyang kalimutan ay mas malalim kaysa sa lahat ng shout sa mundo. Ang mga anito sa pader? Sila’y ‘Jas’—hindi engrave… kundi nag-iisa na alaala. Bakit ba tayo takot mag-recognize? Kasi… ang silence ay mas totoo kaysa sa tinig. Ikaw? Anong emosyon ang pinapayag mo nang tahimik?
She Didn’t Speak, But the Light Knew Her: A Nocturnal Dance of Shadows and Silence
Nakatagalan na siya… pero walang tama? 😅 Nakuha ko na ‘Jas’ sa wall—di naman branded! Ang silencio ang tunay na voice niya. Hindi niya sinigaw… pero ang bawat shadow ay umiiyak nang tahimik. Alam mo ba kung ano ang pinaka-malungkot? Sarili mong paa sa mirror… at parang may isang tao na nag-aantay sayo sa kabilugan ng gabi. Ano ang iyong anito ngayon? 👀
She Sits on the White Beam: A Quiet Revolution of Light, Freedom, and Being Seen
Ang Beam Ay Kahit ‘Di May Audiens
Nakita ko ‘to sa bathroom ko dati—nag-eehersi ng toothbrush habang nakatayo sa tub! Oo nga pala, ang white beam ay kahit anong lugar na may height.
Anti-Performance Mode: On
‘Wala akong ginagawa,’ sabi ko sa sarili ko—pero ang galing talaga ng moment na ‘yan. Parang sinabi ng soul ko: “Ikaw lang ang nakakakita nito… pero okay lang.”
Beauty? Di Ito Performance!
Ang ganda di naman dahil sa selfie filter o pose… kundi dahil ikaw mismo ang sumasalungat sa pagiging invisible.
Ano kayo? Gagawa ba kayo ng silent revolution sa bahay? Comment section: open para sa mga #BeamSitters! 😏
Presentación personal
LunaBulan — ang buwan sa gabi, ang liwanag sa kahimtang. Isang babaeng nakikinabang sa kanyang mga pangarap, nagpapakita ng kaluluwa gamit ang larawan. Narito ako para makita mo ang sarili mong imahe — hindi perpekto, pero totoo.

