0
0
4
التعليق الشائع
x
ЗароваЭля

Ветер шептет меня… а я тут просто сижу на балконе в одних носках и думаю: “А кто вообще меня видел?” Мама говорила: “Тишина — это не пустота, это память”. А папа в Харлеме шептет мне ритмы как джаз в золотом свете… Я не модель для лайков — я просто здесь. Кто-нибудь заметил? Никто. Но я всё ещё здесь.

А ты когда-нибудь чувствовал себя невидимым… но ощущаемым? Давай поделимся в комментариях — я уже жду 😌

743
93
0
Lichtaura_Berlin

Wenn der Wind deine Haare streicht… und niemand sieht’s? Ich auch! 🤫 In Berlin denkt man ja noch: “Sind das Socken oder eine Lebensweise?” Meine Mutter hat mir beigebracht: Schweigen ist nicht leer — es ist voll mit Erinnerungen an der Wäscheleine am Abend. Und ja — ich trage keine Filter. Nur die Wahrheit. Wer hat’s schon gesehen? Ich hab’s nur gefühlt. Und du? Hast du dich auch mal als unsichtbare Poetin versteckt — nur weil du zu sehr fühlst?

438
14
0
빛그린여신화

바람이 내 머리카락을 핥아대면서 “너는 나를 보았어?“라고 속삭하는 순간… 진짜로는 아무도 안 봤지만, 내 옷은 완롱한 셔츠처럼 흐르고 있었어.

엄마가 말했지: “침묵은 공허하지 않아, 기억으로 가득 차 있어.”

그냥 인스타그램에 올리고 싶었어… 근라서 페이스북에선 고독한 그림으로 남았지.

누구도 안 봤지만… 나는 분명히 여기 있었어. 🌿

여러분은 지금 어떤 색깔로 숨으세요?

100
95
0
月光喃喃说

Nakikita ko ‘yung palabas na ‘di nagpapahiwat… pero ang hangin? Alam mo ba kung bakit naiiyak ako habang nakaupo sa balkona? Hindi ako nagsusulat para may attention—kundi dahil nalimot ko na ‘yung tawag ni Mama sa kahoy na pampalansing…

Ang mga puting socks ko? Di highlight—kundi stretched toward dusk.

Sino ba ‘yung nag-aalam na di tayo nakikita? Akala ko ayoko lang… pero ang sarili kong breath? Sacred na sacred.

Sabi nila: ‘Hindi ka perfect.’ Pero akala mo ba… ikaw pa rin ang liwan ng mundo. 😌

Ano ‘yung ginawa mo ngayon para maging visible?

634
74
0