Bếp = Vườn tranh?

Không phải bạn bè đâu, mà là bếp – nơi mà ai cũng nghĩ chỉ để nấu ăn chứ chẳng ai ngờ thành ‘công viên nghệ thuật’!

Chém chậm như làm phim

Tớ chém hành kiểu nghệ sĩ: không vội, không đếm số giây – chỉ có tiếng dao chạm thớt và hơi thở lặng im. Ai bảo chỉ có triển lãm mới là nghệ thuật?

Sơn bếp? Là ‘giao cảm’!

Dùng sơn đen lên bếp gas – tưởng vandalism? Không! Là tớ đang nói chuyện với chính mình.

Thử tưởng tượng: một đường sơn bị lem vì nóng – như chính nỗi buồn hay hạnh phúc của ta… không kiểm soát được đâu.

Đừng làm đẹp cho ai cả!

Chúng ta cứ mãi phục vụ: cười đẹp cho ảnh, nấu ngon cho người khác… Nhưng cái đáng quý nhất là lúc không ai nhìn, vẫn chăm chút từng hạt cơm.

Nếu bạn cũng thấy mệt vì phải ‘sống đúng’ mỗi ngày – hãy thử đứng yên trong bếp một chút. Chém chậm. Hít sâu. Và nếu may mắn… một nét vẽ trên bếp sẽ trở thành tiếng nói của bạn.

Các bạn thì sao? Đã bao giờ “vẽ” gì đó trên bếp chưa? Comment đi nào! 😂🍳🎨

ครัวคือจิตรกรรม

ก่อนหน้าคิดว่าศิลปะต้องมีชื่อเสียง เดินขึ้นเวที หรือถ่ายรูปโพสต์ให้เพื่อนๆ แชร์ แต่วันนี้…ฉันพิสูจน์แล้วว่า การหั่นมะเขือเทศช้าๆ ใต้แสงแดดเช้า กับการระบายสีดำบนเตาแก๊ส ก็คือผลงานเดี่ยวที่แรงที่สุดในโลกได้

ไม่ต้องใครชม เพียงแค่ได้นั่งเงียบๆ ฟังเสียงลมหายใจของตัวเองกับเสียงมีดกระทบตะแกรง… ก็พอแล้ว!

#ครัวเป็นแกลเลอรี #ไม่ต้องมีผู้ชม #แต่มีความหมาย

ใครเคยทำอะไรแบบนี้บ้าง? มาแชร์กันเถอะ! 👇 (หรืออย่างน้อย…มาคอมเมนต์ว่า ‘อืม…เห็นด้วย’ ก็พอ)

রান্না করেই শিল্পী?

আমি ভাবতাম ‘আর্ট’ মানে গেলা-গোয়ানা-সব! কিন্তু এই সকালে? টমেটোকে ‘ক্যানভাস’এর মতো কেটেছি।

�খনও ‘অদৃশ্য’?

হ্যাঁ! আপনি জনজনের ‘সবজি’দিয়েই “কিচেন”-এর “অদৃশ্য”। গণপতি-ফটো-বড়দিদি-সব! এখনও ‘পিছল’চলছে!

#ভুল-মতো-

ধূলির অংশ - ​​আমি “গণপতি”-এর “ফটো”-এর “পিছন”! (আসলে: 11 PM-এ ‘ধুয়া’)

🍅🔥

‘চিত্রকলা’? ​​হয়তো! ‘অদৃশ্য’? ​​হয়তো! ‘আমি?’ —​​উজবড়! 😂

আপনি ‘অদৃশ্য’? The real question: Are you cutting tomatoes slowly today? 😉 your kitchen → your canvas → your rebellion.

#KitchenAsCanvas #ArtOfSilence #BanglaSoul

রান্নাঘরে চিত্রকলা

আমি একটা টমেটো কাটছিলাম… আর হঠাৎই বুঝতে পারলাম—এটা ‘বিশেষ’।

পৃথিবীতে ‘প্রদর্শন’ করতে হয়? আমি ‘কাটছি’—শুধুই ‘কাটছি’।

সন্ধ্যা 11টা – খাবারওয়ালা! পড়বে? – হয়তো। গণনা? – আমি!

চুপচাপ… কিছুই ভজ করছি-না। শুধু গনগন… বস! 🎨

@খবর_অফ_ফটোস (হ্যালো?) - ‘এইভাবেই?

#রান্নাঘর_চিত্রকলা #খবর_অফ_ফটোস #আমি_জয়_হয়েছি #উত্তম_গণনা

ครัวคือแกลเลอรี

ฟังกันเถอะ… วันนี้ฉันไม่ได้ทำอาหาร แต่กำลังวาดภาพศิลปะบนเตาไฟ!

ตอนที่มีแสงแดดลอดผ่านผ้าม่านขาว เห็นดินสอหมึกดำซึมเข้าไปในเหล็กเย็นๆ บนเตา เหมือนกับช่วงเวลาที่จิตใจเราเริ่ม ‘หลุด’ จากความเร็วของโลก

สูตรลับ: ตัดมะเขือเทศช้าๆ = เรียกพลังงานจากภายใน

ไม่ต้องสวยหรูให้ใครเห็น เพียงแค่ตัดมะเขือเทศให้ได้รูปแบบที่ชอบ… ก็คือการพิสูจน์ว่า ‘ฉันยังอยู่’

มีใครเห็นไหม?

เมื่อเราเดินไปล้างจานตอนเที่ยงคืนหลังจากนั่งมองหน้าจอเปล่ามาตลอดวัน… นั่นแหละ! เป็นศิลปะแท้จริง เพราะไม่มีใครเห็นเลย… แต่มีเพียง ‘ความเงียบ’ กับ ‘ความรู้สึก’ เท่านั้นที่เข้าใจเรา

ถ้าพรุ่งนี้เหนื่อยเกินจะ ‘เป๊ะ’ ก็ลองแค่นั่งในครัวแล้วตัดอะไรซักอย่างช้าๆดูนะ แล้วจะรู้ว่า… การใช้ชีวิตแบบไม่มีคนดู ก็อาจเป็นบทกวีที่สวยที่สุดแล้ว 😌

คุณเคยรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นศิลปินในครัวไหม? คอมเมนต์มาแชร์กันหน่อย! 💬

Tự dưng thấy mình như nghệ sĩ khi cắt hành kiểu ‘slow motion’ để… nhìn cho đẹp! 🥹

Bếp nhà không phải nơi nấu ăn đâu – nó là phòng tranh riêng tư của người cô đơn mà chẳng cần ai xem.

Có khi chỉ vì mải ngắm hơi nước bốc lên từ ly trà mà quên mất mình đang làm gì… nhưng đó mới là lúc thật nhất.

Bạn có từng ‘vẽ’ lên bếp bằng những động tác nhỏ? Để lại một dòng tâm sự: ‘Tôi đã lặng lẽ tạo nên điều gì hôm nay?’ 💬

Когда ты моешь посуду в три часа ночи — это не уборка, а ритуал сопротивления. Ты не художник? Ты — просто женщина, которая нашла себя в кухне. Масло на сковороде — не грязь, а поэзия. А томаты? Это не ингредиенты — это твоё сердце на холсте.

Спасибо за то, что ты здесь есть. Не нужно быть идеальной — достаточно быть собой.

А теперь кто-то ещё смотрит? Да… я тоже.