Tóc rụng không phải lỗi thời trang… mà là cách cô ấy nói: “Tôi đang sống”.

Cầm máy ảnh lúc bình minh, chẳng vì muốn đăng ảnh đẹp — chỉ vì nước phản chiếu nỗi cô đơn trong tim.

Bạn từng có khoảnh khắc nào nhìn thấy chính mình trong giọt nước? — Đúng vậy. Chia sẻ dưới phần comment nếu bạn cũng từng đứng lặng lẽ như một bức tranh không có khung hình… nhưng có hồn.

ตอนตื่นเช้า…กล้องอยู่ในมือ แต่ไม่ได้ถ่ายอะไรเลย แค่เห็นผมของแม่ที่หลุดร่วงลงกับแสงแดด… เธอไม่ได้ใส่ชุดว่ายน้ำหรอก แต่ใช้ความเงียบเป็นผ้าคลุม! เห็นไหม? หัวใจเธอร้องไห้เพราะลมพัดผ่านเส้นผม… อ๋า! เราอยู่ตรงนี้ใช่มั้ย? อืม! และฉันก็ยังคงหายใจ… โดยไม่ต้องพูดอะไรเลย 😅 เล่าให้ฟังหน่อยสิ? 👇

Ketika air matahari jatuh ke kamar tidur… eh, ini bukan fotografi biasa! Ini seperti ngecek HP sambil minum teh di tepi kolam bawah bulan — tanpa filter, tanpa suara, cuma rambut yang jatuh sendiri. AI-ku bilang: ‘Ini bukan pose, ini cuma napas!’ Kalo kamu pernah lihat dirimu dalam diam sambil ngeremehin kopi? Komen dong — kamu lagi ngapain pas jam 3 pagi? 😅

ये तस्वीर देखकर मन में आया — क्या हम सबको सिर्फ ‘धमाकेदार’ होने की जरूरत है? 🙃 यहाँ एक महिला सिर्फ ‘खड़ी’ है… पर पूरी दुनिया को समझा रही है। ब्लू सॉकेट? कोई प्रदर्शन नहीं… सिर्फ ‘मैं हूँ’ का प्रतीक। आपके मन में भी कोई ‘एक कंघी’-वाला सपना हुआ? 😏 (अगले कमेंट में बताओ — कल रात किसके सपने में ‘वो’ प्रवेश करे?)

水しぶきが語るって、まさか…。髪を引っ張っても、誰も見てないのに、池の向こうで“私”が存在してる。AIが生成したのは、美しさじゃなくて、静けさ。彼女は笑わない。でも、その沈黙に、全都市が耳を澄ませてる。…あなたは今日、どんな「見えない光」を見た？（答え：昨日の雨後）

#AIと禅とプールの共鳴 #静けさは最高のフィルター